Το τέλος μιας σχέσης..

“Αγάπη δίχως πείσματα , δεν έχει νοστιμάδα” λέει ο λαός μας και προφανώς εννοεί πως όλες οι σχέσεις έχουν και τις καλές και τις κακές στιγμές τους. Το να ζεις με έναν άνθρωπο και να μην συμφωνείς πάντα μαζί του δεν είναι μεμπτό αντιθέτως είναι κάτι το απολύτως φυσιολογικό.

Τι συμβαίνει όμως όταν οι διαφωνίες και οι διαφορές είναι καθημερινό φαινόμενο σε μια σχέση; Πόσοι από μας βλέπουμε το τέλος αλλά  κλείνουμε μάτια και αυτιά προκειμένου να μην φτάσουμε στο χωρισμό; Μάλλον οι περισσότεροι… με αποτέλεσμα η σχέση να γίνεται αδιέξοδη και εμείς να παραμένουμε δυστυχισμένοι! Τα μαγικά ραβδάκια βρίσκονται μόνο στα παραμύθια, γι’αυτό μην περιμένεις σαν μάννα εξ ουρανού τη λύση για το πρόβλημά σου, ανέλαβε δράση. Η συντροφικότητα, το μοίρασμα , η συμπαράσταση, η τρυφερότητα είναι σημαντικοί παράγοντες για να είμαστε καλά με κάποιον. Όμως ξέρουμε να αναγνωρίζουμε πότε περνάμε καλά με τον/ τη σύντροφό μας;

Ας δούμε μαζί ποια σημάδια προηγούνται του οριστικού τέλους μιας σχέσης:

Έλλειψη επικοινωνίας: όταν πρωτογνωριστήκαμε με το έτερόν μας ήμισυ είχαμε τόσα πολλά να πούμε και να μοιραστούμε που θεωρούσαμε πως οι εικοσιτέσσερις ώρες ήταν λίγες.. πλουτίζαμε τις κινητές τηλεφωνίες αλλάζοντας τα συμβόλαιά μας προκειμένου να έχουμε απεριόριστο χρόνο να μιλάμε και να στέλνουμε μηνύματα ο ένας στον άλλο. Οι εποχές αυτές πέρασαν. Τώρα βαριόμαστε να στείλουμε ένα μήνυμα; Μάλλον άρχισε να ακούγεται το πρώτο καμπανάκι.

Όνειρα για το μέλλον: ένα από τα πιο όμορφα πράγμα σε μια σχέση είναι να κάνουμε όνειρα με τον/την σύντροφό μας για το μέλλον μας , για το που θα πάμε διακοπές, που θα μείνουμε και άλλες τέτοιες συζητήσεις γεγονός που μας προσφέρει την ασφάλεια του ότι εμείς οι δύο είμαστε ζευγάρι. Τι συμβαίνει όμως όταν τίθεται πλέον ένα τέτοια ζήτημα στο τραπέζι και ο ένας από τους δύο αδιαφορεί; Μήπως προτιμάμε να χουχουλιάζουμε στον καναπέ και να βλέπουμε τηλεόραση με την ησυχία μας από το να μιλάμε και να σχεδιάζουμε μια εκδρομή; Ντιν- Νταν και άλλο καμπανάκι.

Καυγάδες: κάποτε αφιερώναμε χρόνο στο σχεδιασμό μιας βόλτας και τώρα αφιερώνουμε χρόνο μόνο σε καυγάδες. Αρχικά οι καυγάδες ήταν μικροί και ίσως ανανεώνανε και τη σχέση, τώρα έχουμε βρει αδύναμα σημεία του άλλου και του τα χτυπάμε για να τον κάνουμε να νιώσει άσχημα και το ίδιο κάνει και αυτός σε μας. Η σχέση από λιμάνι απάνεμο έχει αρχίσει να γίνεται πεδίο μάχης χωρίς νικητές μόνο ηττημένους. Φωνάζουμε παντού, μπροστά σε φίλους, στο δρόμο όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε η μια προσβολή διαδέχεται την άλλη. Η ψυχική μας υγεία έχει αρχίσει να κλονίζεται.

Σεξ: στην αρχή της σχέσης τα πουλάκια κελαηδούσαν , τα λουλουδάκια άνθιζαν ακόμη και αν η σχέση άρχιζε τον χειμώνα. Η σεξουαλικότητα και των δύο ξεχείλιζε από παντού. Τώρα το σεξ βρίσκεται μόνο στις ταινίες. Ακόμη και όταν συμβαίνει συνδυάζεται με αγγαρεία. Στο σημείο αυτό έρχεται και το τέλος της σχέσης!

Κλείνοντας αυτό που θέλω να τονίσω ,το οποίο όμως είμαι σίγουρη πως το γνωρίζετε και οι ίδιοι πολύ καλά, είναι πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να είσαι μόνο δυστυχισμένος. Μην περιμένεις από τον άλλον να σε βγάλει από το τέλμα κάνε εσύ το πρώτο βήμα και απελευθερώσου. Και σε καμία περίπτωση , μα σε καμία περίπτωση μη σκεφτείτε πως ένα παιδί θα σας βοηθήσει να αποφύγετε τον χωρισμό. Η έλευση του παιδιού σε μια προβληματική σχέση λειτουργεί ως καταλύτης και τη διαλύει. Προστατεύστε το!