Δέκα πράγματα που αναθεώρησα στη ζωή μου μεγαλώνοντας ….

Πλησιάζοντας πλέον τα σαράντα :

     1) Σταμάτησα να ασχολούμαι με το τι θα πει ο κόσμος, ο κόσμος φίλοι μου πάντα βρίσκει κάτι να πει, και αυτό δεν θα σταματήσει όσο ζούμε και αναπνέουμε σε αυτόν τον πλανήτη. Αφήστε λοιπόν τον κόσμο να κάνει τη δουλειά του και κοιτάξτε κι εσείς τη δική σας. Ο τρόπος που ζούμε και πράττουμε δεν είναι πάντα κατανοητός από όλους, αυτό δε σημαίνει πως είναι καλύτερος ή χειρότερος από τον τρόπο ζωής κάποιου άλλου ανθρώπου… είναι απλώς διαφορετικός..τα καλούπια που οι περισσότεροι θέλουν να μας επιβάλλουν δεν ταιριάζουν σε όλους μας.

    2)Σταμάτησα να χρησιμοποιώ τις λέξεις ποτέ κ για πάντα. «Θα σ αγαπώ για πάντα», «δεν θα σε απογοητεύσω ποτέ» , «αυτό δεν θα το κάνω ποτέ», «εγώ δεν θα φερόμουν ποτέ έτσι», « ότι και να κάνεις, εγώ θα είμαι για πάντα εδώ», «αυτό δεν θα τύχει ποτέ σε μένα» και άλλες τέτοιες  βαρύγδουπες εκφράσεις που η ζωή από μόνη της έρχεται να τις διαψεύσει όσο και να προσπαθείς για το αντίστροφο.

3)Σταμάτησα να έχω την ανάγκη να τους ευχαριστώ όλους ανά πάσα στιγμή. Όσο και να προσπαθούμε, κάποιες φορές, κάποιοι δεν θα είναι ευχαριστημένοι με τον τρόπο που λειτουργούμε. Θέτω πλέον τα προσωπικά μου όρια και τα υπερασπίζομαι ακόμη και αν κάποιος αντιδρά θυμωμένα επειδή δεν έγινε το δικό του.

     4) Σταμάτησα να έχω προσδοκίες από τους άλλους και πλέον προσδοκώ πράγματα μόνο από τον εαυτό μου. Η προσδοκία από μόνη της πολλές φορές οδηγεί στην απογοήτευση. Δεν προσδοκώ από τον άλλον να είναι καλός, ευγενικός, να αγαπάει, να δίνει, να είναι ευτυχισμένος.  Ωστόσο προσδοκώ από τον εαυτό μου να είναι όλα τα παραπάνω και ψάχνω τρόπους καθημερινά για να το πετύχω.

    5) Σταμάτησα να πιστεύω πως η ζωή είναι δίκαιη. Η ζωή είναι αυτή που είναι. Ευγενική ίσως με κάποιους ανθρώπους , όχι τόσο ευγενική με κάποιους άλλους. Δε μου χρωστάει η ζωή πράγματα , εγώ χρωστάω στον εαυτό μου και στηρίζομαι στις δικές μου ικανότητες για να πετύχω όσα θέλω. Εάν περιμένεις παθητικά τη ζωή να σε δικαιώσει επειδή πιστεύεις ότι στο χρωστάει, μάλλον θα περιμένεις πολύ!

    6)  Σταμάτησα να σπαταλάω το χρόνο μου με άτομα με τα οποία δεν είμαι ο εαυτός μου, μόνο και μόνο για να μην είμαι μόνη. Εάν φοβάμαι να είμαι μόνη με τον εαυτό μου γιατί κάποιος να θέλει να είναι μαζί μου; Εάν ο εαυτός μου δεν είναι καλή παρέα για μένα, γιατί να είναι καλή παρέα για κάποιον άλλο; Ένας άνθρωπος χρειάζεται να είναι ολοκληρωμένος ακόμη και όταν είναι μόνος. Ο άνθρωπος που αισθάνεται μισός   χωρίς παρέα, μισός θα αισθάνεται και με παρέα..και κάπου εκεί μπερδεύονται και οι σχέσεις και κάνουν την εμφάνισή τους οι προσδοκίες (που λέγαμε πιο πάνω) και περιμένεις τον όλον να σε ολοκληρώσει και ο άλλος περιμένει το ίδιο από σένα… και δεν χρειάζεται να σας πω τι γίνεται παρακάτω.

      7)  Σταμάτησα να βλέπω αρνητικά την αποτυχία, αντιθέτως τη λαμβάνω πλέον ως ένα καλό μάθημα και ως μια νέα πόρτα για μια μετέπειτα επιτυχία. Μια αποτυχία μπορεί να σε διδάξει πράγματα για το πως πρέπει να κινηθείς μελλοντικά. Δεν απογοητεύομαι και δεν σταματώ όπως παλαιότερα, συνεχίζω να κάνω πράγματα ακόμη και αν αποτύχουν, κάποια στιγμή θα τα καταφέρω.

     8) Σταμάτησα να κατηγορώ τους άλλους και πλέον κατηγορώ μόνο τον εαυτό μου. Δεν μου φταίει κανείς για τη ζωή που ζω  παρά μόνο ο εαυτός μου. Εάν είμαι δυστυχισμένη, δεν φταίει κάποιος για τη δική μου δυστυχία..εγώ είμαι αυτή που το επιτρέπω. Εάν είμαι ευτυχισμένη, επίσης δεν οφείλεται σε κάποιον άλλον, είμαι ευτυχισμένη επειδή το επιτρέπω εγώ στον εαυτό μου. Εκφράσεις τύπου: φταίει ο άλλος που είμαι έτσι, φταίει εκείνος που δεν τα κατάφερα, φταίει αυτός που δεν μπορώ να κάνω αυτό , έχουν καταργηθεί από την καθημερινότητά μου. Εξάλλου μου φαίνεται λυπηρό να πιστεύω πως για τη δική μου ζωή ευθύνεται κάποιος άλλος.

      9) Σταμάτησα να περιμένω κάτι να έρθει και ζω και πορεύομαι με τη στιγμή. Δεν περιμένω πλέον τις διακοπές για να περάσω όμορφα, περνάω όμορφα ακόμη και όταν δεν είμαι σε διακοπές. Δεν περιμένω το καλοκαίρι, περνάω καλά και το χειμώνα. Δεν περιμένω το σαββατοκύριακο, ζω και τις καθημερινές. Δεν περιμένω  κάτι διαφορετικό από αυτό που ζω τώρα, προσπαθώ να ζω το παρόν χωρίς να είμαι κολλημένη στο παρελθόν κ στο μέλλον. Το παρελθόν έφυγε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμη. Ζώντας σκεπτόμενη το παρελθόν ή το μέλλον, χάνεις το παρόν και το μόνο πράγμα που στην ουσία έχεις είναι το τώρα και πρέπει να το ζεις.

     10) Σταμάτησα να συναναστρέφομαι με τοξικούς  για τα δικά μου δεδομένα ανθρώπους. Ανθρώπους που κοιτάνε μόνο τον εαυτό τους και δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέρα από τη μύτη τους. Ανθρώπους που πάντα κατηγορούν τους άλλους για την τύχη τους. Ανθρώπους που  ζηλεύουν την ευτυχία των άλλων και δεν κάνουν τίποτα για τη δική τους. Ανθρώπους που μονίμως κρίνουν τη ζωή των άλλων και τη δική τους ούτε που την αγγίζουν. Ανθρώπους που ζουν μέσα στη μιζέρια επειδή έχουν πέντε πράγματα και δεν έχουν δέκα.. Θα μπορούσα να συμπληρώσω με πολλά τη λίστα αλλά μάλλον θα σταματήσω εδώ.

Η εμπειρία και οι γνώσεις που αποκτάς μεγαλώνοντας σε βοηθάνε να δεις τη ζωή με άλλο μάτι αρκεί να έχεις τη διάθεση να το κάνεις!